- hallaşmaq
- bax hal-əhval tutmaq («hal-əhval»da). . . Adam həmişə həmsöhbət tapır, bir-birilə hallaşır, «məsələ» öyrənir. Ç..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
hallaşma — «Hallaşmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həsb-hal — is. <ər.> Baş başa söhbət, hallaşma, dərdləşmə, bir birinə öz halından danışma. Qocaların həsb halı. – Arabir səssiz də danışır insan; Arabir sözsüz də keçir həsb hal. S. V.. Bu nömrədə jurnal axundun öz dili ilə həsb halını yazırdı. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti